Güzel Görmek

Her gün kullandığım yoldan eve giderken, elinde bir taş ve bu taşı çukura atıp çıkaran bir çocuk gördüm. Çocuğa yaklaştım,

Ben: Ne yapıyorsun,
Çocuk: Basketbol oynuyorum,
Ben: Taşla mı oynuyorsun,
Çocuk: Evet taşla oynuyorum,
Ben: Arkadaşın yok mu,
Çocuk: Yalnız oynuyorum,
Ben: Adın ne,
Çocuk: Enes,
Ben: Gel sana bir top alayım,
Çocuk: Yok, benim futbol topum var,
Ben: Plastik top alayım,
Çocuk: Ben taşla oynamak istiyorum.

Çocuğa yaklaşıp elindeki taşla fotoğrafını çektim ve eve gittim.

Sabah yoldan geçerken çukura baktım, Enes taşını yanına almış. Bu bana küçükken çubuklara binip bu benim atım deyip koştuğum günleri hatırlattı.